UCP op De Architect en Architectenweb
Het nieuwe UCP is nu officieel opgeleverd en gefotografeerd, en het project stond meteen al flink in de schijnwerpers, met o.a. artikelen op De Architect en Architectenweb - die de nieuwe psychiatrische afdeling van het UMCG omschreef als ‘het normaalste gebouw op het ziekenhuisterrein’.
Normaliteit was dan ook een van de uitgangspunten voor het ontwerp – een samenwerking van atelier PRO met Vakwerk Architecten. We kozen ervoor om het gebouw zo min mogelijk de uitstraling van een ziekenhuis te geven: zo zijn alle ruimtes voorzien van gordijnen - óók de patiëntenkamers, waardoor mensen de regie hebben over hun eigen dag; er is gekozen voor veel vast meubilair - om zo een warme, aangeklede sfeer neer te zetten –– en zijn er vensterbanken ontworpen die breed genoeg zijn om in te kunnen zitten, met uitzicht op de groene binnentuin of de op buitenwereld. In de patiëntenkamers kunnen die zelfs gebruikt worden voor ‘rooming-in’, waardoor partners en gezinsleden eventueel kunnen blijven logeren – een unicum in de psychiatrische zorg.
“Het nieuwe UCP is een ode aan de vensterbank: de vensterbank als informele plek om te zitten. Een raamnis is een kleine ruimte in een grote ruimte, die je tegelijkertijd twee dingen geeft: geborgenheid en keuze – keuze om je terug te trekken of juist deel te nemen. Én het is een plek tussen binnen en buiten: je kan er deel zijn van de mensen in de ruimte, of wegdromen naar de wereld. Dingen die allemaal belangrijk is voor kwetsbare mensen, zoals op een psychiatrische afdeling.” Dorte Kristensen.
Het nieuwe UCP heeft meer het gevoel van een ‘thuis’ dan het ‘zware’ gevoel van een psychiatrische instelling. Tegelijkertijd is er in het gebouw ook veel ruimte voor onderzoek en onderwijs. Het UMCG wil mensen met een psychiatrisch ziektebeeld namelijk de beste diagnostiek en behandeling geven, en daarbij speelt wetenschappelijk onderzoek een belangrijke rol. Het nieuwe UCP is zo een geborgen en vriendelijke thuisomgeving voor patiënten geworden, waar medewerkers en onderzoekers tegelijkertijd op een veilige en gestroomlijnde manier hun werk kunnen doen.
