


De rivier de Vliet loopt van de stad Delft via Voorburg naar Leiden. In vroegere eeuwen bouwden welgestelde burgers uit het nabijgelegen Den Haag hier hun buitenverblijven. Deze villa’s waren bedoeld voor ontspanning en werden omringd door grote tuinen en parken. Tot op de dag van vandaag is het open karakter van de oevers grotendeels behouden gebleven. In de loop van de twintigste eeuw raakte het gebied tussen het gemeentehuis van Voorburg en de rivier langzamerhand verrommeld. In 1989 werd op deze locatie een woningbouwproject gerealiseerd, met de naam ‘Oude Haven’.
In de Oude Haven is de openheid die kenmerkend is voor de oevers van de Vliet behouden. Door de bouwmassa te concentreren in een aantal torens vormt het project een overgangszone tussen de rivier en het dichtbebouwde dorpscentrum. De straten die vanuit het centrum richting de rivier lopen, hebben we doorgetrokken tot aan de oevers, waardoor nieuwe zichtlijnen van het centrum naar de rivier ontstaan; hierdoor raakt het contact tussen de twee hersteld. Dit contact werkt in twee richtingen: het dorpscentrum heeft weer zicht op de rivier en tussen de torens door kan men vanuit de rivier ook het centrum zien. Vooral het gemeentehuis is nu duidelijk zichtbaar vanaf het water; deze hoofdas wordt extra geaccentueerd door de flankerende torens, die één verdieping hoger zijn dan de overige torens.
Het project ligt op een plateau met daaronder een grote parkeergarage voor 186 auto’s; op hetzelfde niveau als de garage bevinden zich ook de bergingen van de woningen. Daglicht en frisse lucht komen binnen via de zijgevels, omdat de garage deels boven en deels onder straatniveau ligt. Een deel van het dak van de garage hebben we open gelaten om licht en lucht toe te laten; aan het maaiveld worden deze openingen aan het zicht onttrokken door beplanting in gemetselde plantenbakken – een oplossing die we ook hebben gebruikt om het zicht op de halfronde ingang van de garage te blokkeren. Door het plateau boven de garage te verhogen, konden we een voetgangersgebied creëen. De hoogte van het plateau is beperkt tot 90 cm boven straatniveau, zodat het uitzicht naar en vanaf de rivier niet wordt belemmerd en trappen en hellingen niet te steil zijn.



Het project bestaat uit 41 huurappartementen voor ouderen en 54 koopappartementen.
De huurappartementen zijn bedoeld voor zelfstandig wonende ouderen, die gebruik kunnen maken van de faciliteiten van verzorgingshuis Rustoord, aan de andere kant van de Sionsstraat. De woningen voor ouderen beschikken over een gezamenlijke hobbyruimte en wasserette. Gezien de prachtige locatie zijn de koopappartementen ruim van opzet. De appartementen aan de zijkanten van de torens hebben driehoekige erkers, waarachter een gecombineerde keuken/woonkamer is gesitueerd. De woningen zijn bereikbaar via een lift vanuit de parkeerkelder.
De twee bouwblokken aan weerszijden van de hoofdas zijn wit gepleisterd. De gevels van de overige blokken zijn opgetrokken in heldere baksteen. De aandacht voor detail blijkt bijvoorbeeld uit de koperen piramidevormige daken van de torens: alle leidingen zijn gegroepeerd in de top om ontsierende doorvoeren in het dak te voorkomen.
De opzet van het plan – stedelijke villa’s met openbare straten eromheen en ertussen, het verhoogde plateau en de gebouwen zelf – maakt van de Oude Haven een interessante uitbreiding van het oude centrum van Voorburg. Zonder historiserend te bouwen zijn we erin geslaagd om het gevarieerde architectonische beeld in deze gevoelige omgeving te verrijken met eigentijdse middelen. De Oude Haven is een aantrekkelijke wandelomgeving geworden waar zowel bewoners als bezoekers kunnen genieten van de rust en de schoonheid van de rivier de Vliet.







